جوانمردا!
جهان عشق طُرفه جهانی است،
چه دانی
که خط و خال و زلف و ابرو و چشم معشوق
با عاشقان چه می کند !
"عین القضات همدانی"
پ.ن. ها:
٭نقاشی با عنوان "دختری با گوشواره مروارید"، یوهانس ورمیر، سده ی هفدهم میلادی.
٭عنوان برگرفته از این شعر "حسین منزوی" است:
با جرعه ای ز بوی تو از خویش می روَم
آه ای شراب کهنه که در ساغری هنوز
خدا رحمت شون کنه؛زن عموشهربانوى عزیز را
(الهی شکر که؛شما را داشت که برایتان مادری کند.)
خدا مادر وپدرتونو همراه عزیزان عزیزشون درپناه خودش نگاه داره.
خیلی ممنونم؛ محبت دارید.
خدا رفتگان شما رو هم بیامرزه و البته عزیزانتون رو براتون نگه داره.
زن مهربان و با سلیقه و زحمتکشی بود...
به به،چه یادگاری گنجینه طوری...
بله،
برام خیلی با ارزشه؛ چون زن عموشهربانو رو خیلی دوست داشتم. بچه نداشت و از کودکی توی خونه شون بودم، خیلی بهم محبت می کرد و مثل مادرم دوستش داشتم...
سلام
و عشق ...ع ش ق می گویند از عشقه گرفته اند ان را
و درخت تنی ادمی بی عشقه مباد
سلام؛
خیلی زیباست؛... مباد!
سپاس از حضورتون؛ ممنونم که خوندین.
تصویر پست؛من بشقاب هایی که همچین تصاویری دارن و به دیوار پذیرایی و...دوست دارم
میشه ساعت ها بهشون نگاه کرد
درود و سپاس.
از تابلوهای قشنگِ ورمیر هست.
یه بشقاب با طرح نقاشی شده دارم که یادگار زن عمو شهربانو هست و خیلی دوستش دارم.
سپاس که خوندین.