شعر زیر سروده ی دوست خوب و هنرمندم، "جعفر مقیمیان" است که لطف کرده اند و برای وبلاگ ارسال کرده اند.
با سپاس از این دوست فرهیخته، برایشان شادی و سرور همیشگی آرزومندیم.
چقدر فکر کنم هر شبِ سیاه به ماه؟
کدام آه مگر برده است راه به ماه؟
تو هیچگاه نگفتی که این غم انگیز است
که دل ببندد، آبِ درون چاه به ماه
سوالْ تلخ و جواب از سوال تلخ تر است
بجای من چه کسی می کند نگاه به ماه؟
مرا نمی شنوی و تو را نمی بینم
مگر که سال به سال و مگر که ماه به ماه
نگو به قهر که : من اشتباه کردم اگر....
که هیچ وقت نمی آید اشتباه به ماه
"جعفر مقیمیان"
احسنت!
بسیار زیبا
خیلی ممنونم که خوندین.
خوشحالم که پسندیدین.
قشنگه شعرش
سپاس که خوندین و نظرتون رو نوشتین.
از نظر من که خیلی از شعرهای ایشون رو خونده م، شاعری رو به رشد هستن که شعرهای خوب، کم ندارند.
سپاسگزارم بابت انتشار.
از لطف دوستان هم ممنونم
خواهش می کنم؛
ما ممنون هستیم که مهمونمون کردی به این شعر.
زنده باشی و قلمت پایدار!
شعر پُرتصویرِ زیبایِ غم انگیزی است.
ما هم برای ایشان و عزیزان عزیزشان ؛شادی و سرور همیشگی آرزومندیم
با سپاس ؛همچنین برای شما و عزیزان عزیزتان...
خیلی ممنونم که خوندین و سپس بابت دعاهای پرمهرتون.
سلامت باشید!
سروده بسیار زیبا.
موفق باشند
خیلی ممنونم که خوندین.
سپاس بابت نظر پر مهرتون.