فلسفه های لاجوردی
یادداشت های من...فلسفه های لاجوردی
یادداشت های من...درباره من
پیوندها
ابر برجسب
شعر واگویه عکس کتاب فروغ فرخ زاد استاد شجریان انیمیشن موزه ویدئو سینما جاودانه های تاریخ سینما تئاتر معماری بهرام بیضایی شاملو ارزیابی شتابزده نقاشی فیلم خاطره موسیقیجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آذر 1403 5
- آبان 1403 2
- مهر 1403 3
- شهریور 1403 6
- مرداد 1403 3
- تیر 1403 4
- خرداد 1403 2
- اردیبهشت 1403 2
- فروردین 1403 5
- بهمن 1402 1
- دی 1402 2
- آذر 1402 1
- آبان 1402 1
- مهر 1402 3
- شهریور 1402 4
- مرداد 1402 4
- تیر 1402 4
- خرداد 1402 3
- اردیبهشت 1402 3
- فروردین 1402 2
- اسفند 1401 4
- بهمن 1401 1
- دی 1401 2
- آذر 1401 1
- آبان 1401 1
- مهر 1401 1
- شهریور 1401 5
- مرداد 1401 3
- تیر 1401 1
- خرداد 1401 2
- اردیبهشت 1401 1
- فروردین 1401 4
- اسفند 1400 1
- بهمن 1400 1
- دی 1400 1
- آذر 1400 2
- آبان 1400 1
- مهر 1400 7
- شهریور 1400 5
- مرداد 1400 11
- تیر 1400 10
- خرداد 1400 7
- اردیبهشت 1400 13
- فروردین 1400 16
- اسفند 1399 4
- بهمن 1399 7
- دی 1399 7
- آذر 1399 7
- آبان 1399 8
- مهر 1399 3
- شهریور 1399 6
- مرداد 1399 3
- تیر 1399 7
- خرداد 1399 4
- اردیبهشت 1399 3
- فروردین 1399 3
- اسفند 1398 2
- بهمن 1398 4
- دی 1398 10
- آذر 1398 12
- آبان 1398 13
- مهر 1398 5
- شهریور 1398 9
- مرداد 1398 10
- تیر 1398 10
- خرداد 1398 8
- اردیبهشت 1398 8
- فروردین 1398 11
- اسفند 1397 19
- بهمن 1397 13
- دی 1397 10
- آذر 1397 8
- آبان 1397 4
- مهر 1397 11
- شهریور 1397 20
- مرداد 1397 29
- تیر 1397 25
- خرداد 1397 28
- اردیبهشت 1397 21
- فروردین 1397 17
- اسفند 1396 20
- بهمن 1396 19
- دی 1396 5
- آذر 1396 8
- آبان 1396 10
- مهر 1396 7
- شهریور 1396 15
- مرداد 1396 9
- تیر 1396 10
- خرداد 1396 7
- اردیبهشت 1396 9
- فروردین 1396 15
- اسفند 1395 14
- بهمن 1395 22
- دی 1395 41
- آذر 1395 29
- آبان 1395 13
- مهر 1395 13
- شهریور 1395 15
- مرداد 1395 18
- تیر 1395 17
- خرداد 1395 2
- اردیبهشت 1395 4
- فروردین 1395 3
- اسفند 1394 1
- بهمن 1394 5
- دی 1394 5
- آذر 1394 10
- آبان 1394 149
جستجو
آزادی
در سکانس ماقبل آخرِ شجاع دل (مل گیبسون، ۱۹۹۵)، وقتی ویلیام والاس پای چوبه ی دار، گردنش در آستانه ی قطع شدن است، به جای التماس و خواهش بخشش، تنها یک واژه را فریاد می زند:"آزادی!"
"می توان در خیابان آزادی قدم زد
درمیدان آزادی گرد هم آمد
با مجسمه آزادی عکس سلفی گرفت
شعرو ترانه آزادی را زمزمه کرد
وبازهم آزاد نبود.
آزادی تنها یک واژه نیست
نام خیابان ومیدان و مجسمه وشعروترانه نیست.
آزادی یک حس است
یک باور
باور به اینکه من حق و امکان انتخاب دارم
مجبور نیستم
تحمیلم نمی کنند
مانع انتخابم نمی شوند.
آزادی حس خوشایندیست که
گاهی زندانی درسلول انفرادی لمسش می کند
اما زندانبانش نه.
حس خوبی که با دستبند وزنجیر و دیوار و دار ازبین نمی رود.
اما حس نامطلوب اسارت
گاهی با دیوارها ومیله هایی که نامرئیست هم درک می شود.
با باورها
باورهای ذهنی
باورهای عینی.
وقتی حق وامکان انتخاب نداشته باشی
با تنفس وتردد درفضایی به وسعت یک کشورهم
احساس اسارت خواهی کرد."
محمود بهشتی لنگرودی - زندان اوین
پ.ن:
محمود بهشتی لنگرودی، آن که در تصویر دستبند زده شده است، از اعضای کانون صنفی معلمان ایران است که مدت هاست زندانی ست.
انشاءالله مولا اشارت کنند؛ انشاءالله خرداد با اخبار خوش به پایان رسد.
امیدوارم روزی ایرانیان با هر باور مذهبی و غیر مذهبی، خدا پرست و بی خدا، موافق و مخالف، و خلاصه هر نوع نگرشی حق صحبت و حق زندگی داشته باشند.
بازا بازا هر آنچه هستی بازا
گر عابد و گبر و بت پرستی بازا
این درگه ما درگه نومیدی نیست
صدبار اگر توبه شکستی بازا
انشاالله مولا به همه ما رحم کنند. امیدوارم مسئولین محترم خود را اصلاح کنند. نمی دانم دیگر چه بگویم.
ان شاءلله.
امیدوارم "امید" از دل هیچ دردمندی رخت برنبنده.
خیلی ممنون بابت دعاهای خوبتون.
سپاس که خوندین.
چقدر داستان بستنی زرشکی شبیه به داستان رابطه معلم ها و شورای صنفی شونه . تو قشر خودمون اتحادی نیست برای نمایندگان معلممون.
بله، متاسفانه...
اما من ناامید نیستم امید؛ باور می کنی؟
خیلی ممنونم که خوندی.
بله دقیقاً همان سکانس گویای قضیه است... امیدوارم قدردان این عزیزان باشیم... تا الان که نبودیم متاسفانه!
متاسفانه نگاه به آموزش و پروش در کشور ما نگاهی مصرفی هست و نه نگاهی آینده نگر. انگار نه انگار که همین بچه ها هستند که باید آینده ی این خاک رو بسازن و نه جمع محدودی از ژن های خوب!
تا این نگاه درست نشه، وضعیت تغییر که هیچ، بدتر هم خواهد شد، که الان شاهدش هستیم.
خیلی ممنونم که خوندین.
آقا معلم روزتون مبارک
دغدغه های معلمی هم بسیار سخته
پست بعدی... مگه هنوز شیلنگ می زنن بعد هم دبیرستانی ها رو ، مگه میشه بچه دبیرستانی که باید مضت بزنه اونی که شلنگ می زنه رو !!
اصلا دقیقا کجاست مدرسه همیشه برام سوال ؟ گندمزارها لطفا جواب
سپاسگزارم.
بله. معلمی کلا شغل دشواری هست، چون مسوولیت های زیادی داره.
هنوز تنبیه بدنی کاملا جمع نشده، هرچند خیلی کم تر از سابق هست.
بچه ها به نظرم از دبیرستانی های نوبت اول بودن.
این جا به ندرت پیش می آد دانش آموزی با معاون درگیر بشه، چون مدیر و معاون ها بومی این جا هستن و شناختشون از بچه ها و خانواده هاشون زیاده.
مدرسه ی ما حدود هجده کیلومتری جنوب غرب تهران، در امتداد اتوبان ساوه ست که چند کیلومتری هم از اتوبان فاصله داره.
خیلی ممنونم که خوندین.
"دیگر سکوت
نشانه ى متانت و پختگی نیست
فرصت مان همین دقیقه هاست
که مثلِ لعاب برنج فرو می ریزد..."
#رسم کردن دستهای تو_شمس لنگرودی
زنده باد امید!
خیلی ممنونم بابت این شعر قشنگ.
زنده باد امید!
سپاس که خوندین.