فلسفه های لاجوردی

یادداشت های من...

فلسفه های لاجوردی

یادداشت های من...

تنگنا

  زنده یاد سعید راد،

بازیگری قدرتمند، حرفه ای، باشخصیت و با زبان بدنی عالی بود که متاسفانه هیچ گاه آن طور که باید، قدرش دانسته نشد؛ در اوج بود که انقلاب شد و پس از انقلاب و رکوردشکنی «عقاب ها» (ساموئل خاچیکیان،۱۳۶۳) در گیشه، ممنوع الکار شد. غربت کشید و با «دوئل» (احمدرضا درویش، ۱۳۸۲) بازگشت شکوهمندانه ای داشت.

 ماندنی‌ترین تصویری که از او در ذهنم زنده است، «تنگنا» و صدای فریدون فروغی بر موسیقی اسفندیار منفردزاده است.

سعید راد در «تنگنا»، امیر نادری، ۱۳۵۲

یادش گرامی!

پ.ن.: 

بشنوید:https://s32.picofile.com/file/8477782850/Dariush_Jangal.mp3.html ترانه ی «جنگل» از فیلم «خورشید در مرداب» با بازی سعید راد (محمد صفار، ۱۳۵۲)، موسیقی بابک بیات، ترانه ی ایرج جنتی عطایی و صدای داریوش.

نظرات 1 + ارسال نظر
الهام سه‌شنبه 9 مرداد 1403 ساعت 10:03 https://yanaar.blogsky.com/

سلام
متأسفانه من با کارها و نوع بازی ایشان خاطره‌ای ندارم. ولی بهر حال علاقمندان زیادشان نشان می‌دهد که جوهری از هنر داشته‌اند.

سلام،
سعید راد هنرپیشه ای بود که توانایی بازی در نقش های مختلفی رو داشت و در دوره ی کوتاه بازیگری اش با کارگردانان مطرحی همچون ناصر تقوایی، مسعود کیمیایی، امیر نادری، کامران شیردل، فریدون گله و ساموئل خاچیکیان همکاری کرد. وقوع انقلاب فعالیت حرفه ای بازیگران پیش از انقلاب را تحت تاثیر زیادی قرار داد که ایشان هم از آن در امان نبودند.
در صورت تمایل به تماشای فیلم هایی از سعید راد، صبح روز چهارم (کامران شیردل، 1351) و تنگنا (امیر نادری، 1352) رو پیشنهاد می کنم.

خیلی ممنونم از حضورتون.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد