فلسفه های لاجوردی

یادداشت های من...

فلسفه های لاجوردی

یادداشت های من...

دکتر شهریار خاطری

دکتر شهریار خاطری، دانش آموخته ی رشته ی پزشکی از دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی تهران و تخصص سم شناسی از دانشگاه نیوکاسل انگلستان است. در نوجوانی حضور در جبهه را تجربه کرده است. از سال ۱۳۸۰، مشغول فعالیت در حوزه ی پژوهش های مربوط به قربانیان جنگ و سلاح های شیمیایی است. وی در سال ۱۳۸۲ عضو انجمن حمایت از قربانیان سلاح های شیمیایی شد و از ابتدای تأسیس موزه صلح تهران، عضو هیئت مدیره ی این موزه بوده است. دکتر خاطری طی سال های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۱ کارشناس ارشد همکاری بین المللی و کمک رسانی در سازمان منع گسترش سلاح های شیمیایی (OPCW) در لاهه بوده است. وی هم اکنون علاوه بر اشتغال به پزشکی در بیمارستان های تهران،  مدیر روابط بین الملل موزه صلح تهران است و در کنار آن، چند مقاله و کتاب به فارسی و لاتین نوشته است.

  دکتر خاطری را پیش از آنکه در موزه صلح تهران ببینم، می شناختم؛ یکی از مقالاتش را که به همراه خانم لوئیس، از داوطلبان انگلیسی موزه صلح تهران، برای مجلات خارجی نوشته بود، خوانده بودم و از تلاش های ایشان در احقاق حق آسیب دیدگان شیمیایی جنگ آگاه بودم.

  در یکی از نخستین دیدارهایم از موزه صلح تهران که برای پایان نامه ام رفته بودم، در همان ابتدا با ایشان رو به رو شدم و شناختمشان. وقتی موضوع پایان نامه ام را که درباره ی موزه های صلح بود و بر موزه صلح تهران تمرکز داشت گفتم، بسیار خوش حال شد. برخورد گرم و صمیمانه ای با من داشت. فرم مصاحبه ام را با دقت خواند و راهنمایی های ارزشمندی برایم داشت.

  در دیدار بعدی، بابت مصاحبه ها به ام کمک کرد. با اهالی مهربان موزه صلح تهران ناهار خوردیم و پس از آن بارها به موزه رفتم. 

آقای دکتر خاطری برای همه ی کارکنان و داوطلبان موزه،  یک راهنما و همراه دلسوز هستند.

ورودی موزه صلح تهران، ضلع شمالی پارک شهر تهران

نظرات 1 + ارسال نظر
الهام شنبه 24 شهریور 1403 ساعت 15:18 https://yanaar.blogsky.com/

سلام
خیلی جالب است که ایشان تجربه ی برخورد با یک آسیب در گذشته را تبدیل به چیزی ارزشمند در مرکز زندگی خودشان کرده اند.

سلام،
بله همین طوره؛ تعبیر شما رو اندیشمندان برجسته ی حوزه موزه های صلح هم در مورد ایشان به کار برده اند.
موزه صلح تهران یه ویژگی مهم داره و اون حضور آسیب دیدگان جنگ در موزه به عنوان کارکنان اون هست؛ آقای تقی پور که مدیر موزه هستن، هر دو پای خودشون رو در جنگ از دست داده اند و بسیاری از کسانی که با موزه همکاری می کردند، طی سالیان گذشته در اثر آسیب های عمدتا شیمیایی، جان خودشون رو از دست داده اند.

خیلی ممنونم از حضورتون.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد