عرشیا از دانش آموزان پایه ی نهم است که پارسال با آن ها ریاضی داشتم و امسال هنر دارم؛ پسری باهوش، راستگو و مودب است. سر کلاس راحت پرسش هایش را می پرسد. داشتم دربارهی نقاشی واقعگرا و نقاشی مدرن صحبت می کردم و همزمان نمونه هایی را نشان می دادم؛ هرجا اسم نقاش بزرگی می آمد، برایشان تازگی داشت. نامشان را روی تخته نوشتم؛ رامبراند، دورر، میله، پیسارو، مونه، پیکاسو، ون گوک... .گفتم:« بچه ها، کم کم با این اسامی آشنا می شوید.» عرشیا که پیدا بود اسامی را می شناسد، صورتش به تمامی لبخند بود و شعف از چشمانش می بارید. به خصوص آنجا که درباره ی ون گوک صحبت می کردم، نیم خیز شده بود و آرام و قرار نداشت؛ به راستی سر از پا نمی شناخت!
طراحی هایم را از انباری بیرون آوردم؛ چقدر خاطره برایم زنده شد! از حدود کلاس اول ابتدایی نقاشی هایم را نگه داشته ام. بیشترین نقاشی هایی که کشیده ام مربوط به دوره ی راهنمایی و دوره ی دانشجویی است. تعدادی شان را در کلیربوک گذاشتم و بردم سر کلاس هنر؛ صحبت کردن از نقاشی و راهنمایی کردن درباره ی آن، وقتی کارهای خودت را ببینند و باورت کنند، جور دیگری ست.
بچه ها با انرژی کار می کنند و آرام آرام یاد می گیرند؛ شور و شوقشان سرحالم می آورد. قرار است ترم بعد نمایشگاهی از بهترین کارهایشان ترتیب دهیم.
پ.ن:
تصویر: خودنگاره ای که ون گوگ از خودش با گوش باند پیچی شده کشیده است، ۱۸۸۹.
سلام
به به ! نقاشی یکی از جلادهندههای روح من است. خوشا به حال آن دانش آموزان ... من چند وقت پیش اتفاقی تصمیم گرفتم روی پس زمینهی مانیتورم نقاشیهایی از ماتیس بگذارم. کنجکاوی همکاران و توضیح مختصری که در مورد هر نقاشی دادم شوق خودم را هم بیشتر کرد حالا اول هر ماه تصاویر اسلاید شو را عوض میکنم و آثار نقاش جدیدی را میگذارم که خودم هم واقعاً از این کار لذت میبرم.
درود!
حس روشنی و سرزندگی ای رو که نسبت به نقاشی دارید، کاملا می شه از واژگانتون دریافت کرد
لطف دارید؛ باید بگم خوشا به حال من که چنین فرصتی رو پیدا کرده ام... . این کلاس ها باعث شده مطالعه ام رو در زمینه ی نقاشی بیشتر کنم.
چقدر جالب که با حرکتی به ظاهر ساده، هم باعث خرسندی خود و همکارانتون شده اید و هم به نشر هنر کمک کرده اید؛ هنوز از ماتیس سر کلاس صحبت نکرده ام اما بی تردید انتخاب جذابیه!
خیلی ممنونم از حضورتون و حس خوبی که با کامنتتون بخشیدید.
درود بر شما--چه فرصت نابی در اختیار دارید.خوش به حال شما و خوشتر به حال شاگردان شما.یک توصیه کوچک--لطفا اول از بحث هنر و چگونگی ان برای شاگردان بفرمائید و جائی در انتهای مطلب پیدا کنید و وصف هنر را به زندگی وصل کنید و گوشه هایی از فن زندگی درست و موفق را به ایشان بگوئید.مراقب پرواز روح شاگردان باشید.من 71 سال دارم ولی هنوز حرکت عقربه های ساعت معلم کلاس سوم را دقیق می بینم. از خودتان یادگاری های فراموش نکردنی به ایشان بدهید...موفق باشید
درود آقامحسن و سپاس از مهر شما
چه حس خوبی داره حرف هاتون؛ چه قشنگ توصیف کردین یادگاری از معلمتون رو
خیلی ممنونم، حتما به خاطر خواهم داشت.
بزرگوارید، سپاس از وقتی که گذاشتید.
واقعا باید از شما یاد بگیریم ماشاءالله به این روحیه و فعالیت ها، پابرجا باشید
سپاس از نگاه پرمهرتون، بزرگوارید.
همچنین برای شما.
خیلی ممنونم بابت وقتی که می ذارید و می خونید.