چهارشنبه ی پیش از طرف اداره مان ضیافت(!)نهاری ترتیب داده بودند برای کسانی که امسال به نوعی در تصحیح اوراق امتحانات نهایی دخیل بودند.
راستش در تمام این سال های معلمی، امسال برای نخستین بار بود که برای تصحیح به حوزه اش رفتم!... همیشه از این کار طفره رفته ام. امسال اما دوست و همکار نازنینی از معاون های اداره تماس گرفت و حرفش را زمین نگذاشتم؛ چون دوستش دارم!... وگرنه از این تماس ها سال های پیش هم بوده است!
اما چرا نمی رفتم؟
دو دلیل عمده داشت؛ نخست آن که واقعا برای یک دبیر ریاضی صرف نمی کند بابت پولی که می دهند، این همه زمان صرف کند، آن هم در عین بی عدالتی ؛ اگر فرض کنیم برای هر برگه ی امتحانی - چه درسی که پاسخنامه اش دو رو باشد، چه بیشتر - هزارتومان حق الزحمه بدهند، یک دبیر ریاضی برای درس هایی مانند حسابان یا جبر، با حداقل چهارصفحه پاسخنامه، و البته راه حل های متفاوت و متنوع دانش آموزان، همان دستمزدی را می گیرد که دبیران درس های دیگر مانند زبان انگلیسی، عربی، دین و زندگی و غیره با حجم کم وپاسخ های کوتاه در برگه!
این چنین است که یک دبیر ریاضی در یک روزِ تمام، ممکن است تا دویست برگه را تصحیح کند (تصحیح اول یا دوم) و یک دبیر عربی تا هزار برگه را!
دلیل دیگر این که متاسفانه واقعیت این است که در بین همکاران فرهنگی، کسانی که سَرسَری تصحیح می کنند، کم نیستند؛ در تصحیح دوم، در اصل مصحح باید یک بار دیگر برگه را تصحیح کند، اما معمولا عینا امضای دیگری کنار امضای مصحح اول زده می شود و مصحح سوم هم که اختلافی بین دو تا نمره نمی بیند، برگه را تایید می کند!!
و تازه...، هنوز حق الزحمه ی کسانی را که سال پیش برگه تصحیح کرده اند، پرداخت نکرده اند!!
در چنین شرایطی، وقتی رفتم حوزه ی تصحیح، رئیس حوزه که خوشحالی از سر و رویش می بارید که یک دبیر ریاضی برای تصحیح اوراق آمده، نامردی نکرد و یک بسته ی پنجاه تایی برگه ی حساب دیفرانسیل و انتگرال چهارم ریاضی بهم داد؛ زمان خودِ امتحان، دو ساعت و نیم بود و پاسخنامه، شش برگ!!
خُب!
پس ضیافت نهار حقم بود...!
آن هم البته به لطف رسانه های مجازی و غیر مجازی یی بود که پیگیر حقوق پایمال شده ی فرهنگیان بودند...
و البته که این همه، به دیدن روی گُل بعضی از دوستان می ارزید.
عجب
:)
تعجبتون از چی بود؟!
راستی، شعری که از "شیرکو بیکس" گذاشتی خیلی خوب بود. دست مریزاد.
خوشحالم که دوست داشتی مجید.
من هم خیلی دوست دارم این شعر رو.
ممنونم که هستی!
اسملعیلِ عزیز، سلام
امیدوارم حالت خوب باشه؛ علی رغم خستگیِ فیزیکیِ کار و زندگی و .. . برای ما، روح و روانت قطعا در ارجحیته.
+ مدتی نبودی و دلتنگت بودم. البته خودم هم نبودم :)
+ هنوز مثلِ زمان ما(یک قرن پیش) برگه های کلید واسه تصحیح برگه ها هست، نه؟!
بعد اگه مثلا یه نفر راه حل ابتکاری زده باشه، تصحیح کننده ها همتش رو دارن که جوابش رو بررسی کنن، یا حقش ضایع میشه؟
این سوال رو به عنوان یه نفر که عاشق ریاضیات بود و هست می پرسم.
قطعا خیلی بهتر از من می دونی که هر سوال ریاضی، می تونه با چندین و چند روش(به قول ریاضی دان ها، n روش) حل بشه.
+ ضیافت هم نوشِ جان! تا باشه از این دیدارها با رفقا و آدم های عزیز باشه.
درود مجید جان!
خیلی ممنونم؛ سلامت باشی!
چون می گذرد، غمی نیست!
امیدوارم تو هم حالت خوب باشه.
+ واقعا وقتی نیستم، دلم برای نوشتن در این جا و سر زدن به دوستان خوبم خیلی تنگ می شه.
+ بله؛ برگه ی کلید تصحیح داده می شه و در پایین برگه هم قید شده که مصحح، سایر راه حل های دانش آموزان رو خودش بارم بندی کرده و تصحیح کنه.
باید گفت که متاسفانه حداقل در منطقه ای که من تدریس می کنم، کم تر به راه حل های متفاوت برخورد می کنیم - این رو البته از تجربه ی تدریس سر کلاس هام و امتحان هایی که گرفته م می گم. اما هنوز هم در بین معلم های ریاضی، آدم های باحوصله و علاقمندی که این طور راه حل هایی براشون جالب باشه، کم نیست.
خوشحالم که ریاضیات رو دوست داری؛ این علاقمندی رو هم البته در پست هایی از تو خونده م و البته تاثیرش رو در نظم و مطق نوشته هی خوبت می بینم.
به نظر من جامعه ای که در اون ریاضیات رو به ضعف بره، اون جامعه هم پسرفت می کنه؛ در همه ی زمینه ها.
+ خیلی ممنونم! تا باشه ضیافتی با حضور دوستان فرهیخته ی ندیده ام.
سپاس که وقت گذاشتی و خوندی دوست خوبم.
چه مشکلاتی وجود دارن.. چیزایی ک ادم فک نمیکنه تو هر قشری کی با چی داره سروکله میزنه.
یاد امتحانات نهایی سالهای دورمون افتادم..
ب نطرم شما حق داشتین شرکت نمیکردین هرچند وجود ۴تا مصحح باانصاف واسه دانش اموزا نعمتی میتونست باشه.
بله،
همین طور است؛ مسائل ریز و درشتی که شاید اصلا به چشم نیایند.
موضوع تصحیح اوراق امسال در حال تبدیل شدن به معضلی بزرگ برای آموزش و پرورش شده بود، چرا که به ویژه معلم های ریاضی، کم ترین مشارکت را در این زمینه داشتند و همین باعث شد نتایج امتحانات با تاخیر زیادی اعلام شود و حتی پای سخنگوی دولت هم به میان آید!
در این سخن شما هیچ شکی نیست که به هرحال دانش آموزان هیچ گناهی در این زمینه ندارند؛ اما معلم ها هم از این فرصت استفاده کردند و توانستند وعده های پرداخت را جلوتر بیندزند!
با سپاس از این که خواندید.