دم بچه های تیم ملی فوتبال گرم...
ساده نگیریم؛ این روزها شاهد بخش مهمی از تاریخ این مرز و بوم هستیم...
در شرایط ناامیدی از فقر و فساد اقتصادی و تحریم و ...، تیم ملی فوتبال همه ی ما را در کنار هم قرار داده است و حداقل برای لحظاتی توانسته است دردهایمان را تسکین ببخشد.
با هم می خندیم، با هم هورا می کشیم و دست می زنیم، و با هم گریه می کنیم و حسرت می خوریم!
زنده باد سربازان وطن!
زنده باد ایران...
ما در برابر تیم هایی این چنین دلاورانه بازی می کنیم، که آوازه ی نامشان دنیا را در بر گفته است. در بازی پرتغال و مراکش، پرتغال فقط رونالدو را داشت و بس! ما چنین تیمی را از سر راه برداشتیم.
ساده نگیریم!
پ.ن:
تصویر مربوط به کودکان زلزله زده ی سرپل ذهاب است در حال تماشای بازی تیم ملی.
عالی بود
خیلی!
امیدوارم بازی بعدی هم به همین شجاعت بازی کنن.
خیلی ممنون از حضورتون.
واقعا جانانه بازی کردند
حقشان باخت نبود
خیلی خوب بود؛ فراتر از همه ی انتظارات، شجاعانه جنگیدن و دل همه ی ما رو شاد کردن.
سپاس از حضورتون.
خیلی عالی بود:))
قشنگترین باخت ی بود که میشد انتظار داشت:))
دم همه شون گرم:)))
جالبه که باخت، اما همه راضی بودن. حتی بچه ها گریه می کردن. این یعنی شهامت!
ما خیلی بیشتر از توانمون جنگیدیم و بچه ها با این دو مسابقه جاشون توی قلب مردم سفت شد.
دم همه شون گرم!:)
خیلی ممنونم از حضورتون.
تیم ملی ایران بینظیره
فوق العاده
ما برنده بودیم ،برنده.
به امید برد بازی با پرتغال:)
واقعا عالی کار کردن بچه ها؛ دل همه رو شاد کردن.
خدا قوت به همه شون.
امیدوارم جلوی پرتغال هم همین طور محکم بازی کنن.
سپاس از حضورتون.
درود ها و سپاس ها برشما؛ آقای بابایی عزیز و بزرگوار
این پست ، و تصویر؛بینهایت عااااااالی.
زنده باد سربازان وطن.
زنده باد ایران.
زنده باد امید.
درود و سپاس از همراهی پرمهرتون!
به مهر می بینید.
زنده باد امید...
ممنون که همیشه هستید وقت می ذارید و می خونید.