بنویس اکنون کجاست رؤیامان کجاست؟
کجاست بندبند استخوان‌هامان کجاست؟
کجاست حرف‌های گمشده که می‌خواست گوش دنیا را کر کند؟
" محمّد مختاری"
چند وقتی ست که با تعدادی از همکلاسی های دانشگاه، در اینستاگرام صفحه ای را راه اندازی کرده ایم به نام "میرانا"؛ میرانا به معنای میراث مانا، قرار است به میراث ملموس و ناملموس ایران زمین بپردازد.
با خودم می اندیشم که در بحبوحه ی رنج های جورواجور مردمان سرزمینمان، اصلا چند نفر حال و حوصله ی توجه کردن به چنین پست هایی را دارند؟...
آدرس صفحه: mirana.gp@
٭ عنوان از شاملو
٭بشنوید:
ارمغان تاریکی، از محمد اصفهانی
با سلام و وقت بخیر ،
خیلی ممنون بابت شعر و بشنوید و عنوان زیبایِ این پست.
اجازه آقا؟!
زور بمبورید.
در پاسخ له ئی اندیشه ورزی تون عرض کنیم که؛
ابتدا پناه و توکل به خدا ؛سپس غزل ۱۱۹۷_ مولانا و
دیگر هیچ.(آیکن صدا کردن عزیزی)
درود و سپاس،
وقت شما هم بخیر!
خواهش می کنم؛ سپاس از شما که وقت می ذارید و می خونید.
سپاس بابت انرزی مثبتتون؛ بیتی از این غزل زیبا رو می آرم اینجا:
"تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید
تو یکی نه‌ای هزاری تو چراغ خود برافروز"
زور سپاس له حضورتان.